Sikreto sa Opisina Part 3

by sexyyumz (Reader Submission)

Nakahiga pa rin si Karen, nakatingin sa phone. Kinagat niya ang labi bago mag-type ng simpleng reply:

Karen (text):
 “Matulog ka na, Kevin… goodnight.”

Bago pa siya magsisi, agad niyang pinindot ang send at itinago muli ang cellphone. Tahimik siyang napapikit, pero ang puso niya ay mabilis ang tibok.

Kinabukasan sa opisina

Normal na araw, abala ang lahat sa kani-kanilang gawain. Nasa harap ng computer si Karen, sinusubukan mag-focus, pero ramdam niya ang mga tingin ni Kevin mula sa kabilang kwarto.

Pagdaan nito sa likod niya, bahagyang dumikit ang palad ni Kevin sa bewang ni Karen . ..parang aksidente, pero sadyang deliberate.

Karen (napasinghap, bulong):
 Kevin… baka may makakita.

Kevin (pabulong, may ngiti):
 Relax lang, babygirl… parang wala lang.

Habang nagre-review ng report, bigla niyang naramdaman ang kamay ni Kevin na dumausdos pababa sa gilid ng upuan niya, sumasayad sa laylayan ng pencil skirt niya. Pinilit niyang panatilihing kalmado ang mukha kahit unti-unting umiinit ang pisngi niya.

Sa gitna ng meeting ng team, nakaupo silang magkatabi. Minsang yumuko si Kevin para mag-notes, sinadyang dumikit ang kamay sa hita ni Karen, sakto sa ilalim ng table. Hindi niya alam kung paano tatayo nang hindi namumula.

Karen (mahina, pabulong habang nakayuko rin):
 Kevin… sobra ka.

Kevin (nakangiti, hindi inaalis ang kamay):
 Hindi pa ‘to sobra. Baka gusto mong maranasan mamaya…

Napakagat-labi si Karen, kunwari ay seryoso sa papel sa mesa. Pero sa loob-loob niya, lalo siyang nag-init.

Alas – otso na ng gabi, sila na lang tao sa opisina. Tahimik sa paligid, tanging ilaw ng ilang department na lang ang bukas.

Nasa desk si Karen, hawak ang cellphone. Tumawag siya kay Jay.

Karen (mahina, mahinahon ang tono):
 Hon, OT ulit ako. May kailangan pang tapusin sa system. Si Kevin din nandito. Huwag ka na maghintay, ha? Late na rin siguro ako.

Jay (sa phone, kalmado):
 “Sige, ingat ka diyan. Huwag ka masyado mapagod. Text mo ako kung pauwi ka na.”

Karen:
 “Mm-hmm, goodnight.”

Pagkababa niya ng tawag, napabuntong-hininga siya. Pinilit niyang bumalik sa trabaho pero mabilis ang tibok ng dibdib niya…parang may kutob.

Ilang minuto lang, bumukas ang pinto. Si Kevin, hawak ang dalawang paper bag mula sa fast food.

Kevin (nakangisi):
 Alam kong hindi ka pa kumakain, kaya dinalhan kita. Para walang reklamo na pinapabayaan kita.

Napangiti si Karen kahit ayaw niyang ipahalata na natutuwa siya.

Karen:
 Dapat kumain ka na rin. Baka ikaw ang magkasakit.

Umupo si Kevin sa tabi niya, inilapag ang pagkain sa mesa. Pero imbes na manatili sa kabilang upuan, dumikit siya nang kaunti, halos magkadikit ang balikat nila.

Kevin (mahina, may biro sa tono):
 Ang hirap kasi… nasa kabilang room lang ako pero iniisip pa rin kita. Kaya sabi ko, bakit hindi na lang kita samahan dito?

Karen (umiwas ng tingin, pero ramdam ang kilig at kaba):
 Kevin… baka may makaalam nito.

Kevin (nakatingin diretso, bahagyang naglapit):
 Wala na silang lahat. Tayo na lang. At kung sakali man… sabihin na lang nating team effort.

Napakagat-labi si Karen, hindi makasagot agad. Ramdam niya ang init ng presensya ni Kevin. Habang kumakain sila, hindi na niya napigilan ang stolen glances, lalo na kapag sinasadya ni Kevin na abutin ang kamay niya sa ilalim ng mesa, nagtatagal ng ilang segundo bago pakawalan.

Tahimik, pero bawat kilos ay puno ng tensyon at pahiwatig.

Tahimik na silang dalawa matapos kumain. Ang aircon sa kwarto, malamig, pero mainit ang pakiramdam ni Karen.

Si Kevin, nakasandal pero unti-unting lumapit. Ang kamay niya, dahan-dahang gumapang pababa sa mesa, hanggang sa hita ni Karen na nakaupo lang sa tabi niya.

Karen (nagulat, mahina ang boses):
 Kevin… huwag dito…

Pero hindi siya umalis. Imbes na umiwas lang siya ng tingin, pilit na iniinom ang malamig na softdrink sa tabi niya para itago ang kaba.

Bago pa niya madampot ang baso, mabilis na hinawakan ni Kevin ang pulso niya.

Kevin (mababa ang tono, ramdam ang gigil):
 Babygirl… huwag ka nang tumingin sa iba. Dito ka lang.

At walang pasabi, hinalikan niya si Karen. Hindi basta halik . .nilaplap niya ito nang mariin, puno ng pananabik.

Nanlaki ang mga mata ni Karen, pero ilang segundo lang, pumikit na rin siya. Ang kamay niyang dapat tataboy si Kevin, napadapo sa balikat nito. Ang lasa ng softdrink na hindi niya nainom, napalitan ng init ng labi ni Kevin.

Karen (humihingal, mahina habang nakabitiw saglit):
 Kevin… mali ’to…

Kevin (nakangiti, hinahaplos pa rin ang hita niya):
 Kung mali… bakit hindi mo ako tinutulak?

Napakagat-labi si Karen, walang masabi. Ang tanging sagot niya ay muling paglapit ng labi niya kay Kevin, mas mapusok kaysa kanina.

Ramdam na ramdam ni Karen ang init ng labi ni Kevin habang nakadikit sila. Ang malamig na ilaw mula sa kisame ng office room ay tila hindi bagay sa sitwasyon nila, pero wala na siyang pakialam. Ang utak niya nagsasabing mali, pero ang katawan niya, bumibigay na sa bawat haplos ni Kevin.

Dumulas ang kamay ni Kevin mula sa hita niya, paakyat sa bewang, habang hindi inaalis ang labi sa kanya. Dahan-dahan, pinatayo niya si Karen mula sa upuan.

Karen (mahina, nanginginig ang boses):
 Kevin…

Kevin (mahigpit ang hawak, titig na titig sa mata niya):
 Gusto kita, babygirl.

Hindi na nakasagot si Karen nang tuluyan siyang hilahin ni Kevin papalapit. Umupo si Kevin sa upuan, at sa isang iglap, kinandong niya si Karen paharap, nakaharap ang mukha kay Kevin.

Nanigas sandali ang katawan ni Karen, pero nang maramdaman niya ang mainit na hininga ni Kevin sa leeg niya, tuluyan na siyang napayakap. Lalong dumikit ang katawan niya sa katawan ng lalaki.

Muling naglapat ang kanilang labi, mas mapusok kaysa kanina. Ang halikan nila ay hindi na basta halik. . .ito’y laplapan, halong pagnanasa at matinding pagiinit sa isa’t isa. Ang dila ni Kevin, walang sawa sa paglalaro sa loob ng bibig ni Karen, at si Karen naman, kusang gumaganti.

Karen (mahina, hingal na hingal):
 Kevin… hindi ko na… kayang pigilan…

Hinawakan ni Kevin ang mukha niya, pinasadahan ng mga daliri ang pisngi.

Kevin (bulong habang patuloy na humahalik):
 Bumigay ka na sa akin, babygirl. Matagal na kitang gusto. Sa akin ka ngayon.

Ang mga kamay ni Karen, na kanina’y pilit tumutulak, ngayo’y mahigpit na nakayakap sa batok ni Kevin. Wala na siyang iniisip kundi ang init ng katawan nila. Ang bawat halik ay parang apoy na sumusunog sa kanya.

Nagtagal sila sa ganoong posisyon si Karen, kandong-kandong ni Kevin, nilalamon ang labi ng isa’t isa habang ang mga kamay ni Kevin ay gumagapang mula sa likod, pababa sa baywang, hinahaplos ang kurba ng katawan ni Karen.

Karen (mapungay ang mata, halos pabulong):
 Kevin… anong ginagawa mo sa’kin…

Kevin (nakangiti, hinahaplos ang pisngi niya):
 Ginagawa kitang akin.

At muli, nilaplap niya si Karen, mas malalim, mas mapusok, na para bang wala nang bukas.


Ramdam na ramdam ni Karen ang tibok ng dibdib niya habang nakakandong kay Kevin. Pilit pinipigilan ang sarili, pero ang katawan niya ay unti-unting bumibigay.

Nang biglang kumilos si Kevin at bahagyang umusod ang upo niya, doon niya naramdaman ang matigas na bagay na tumatama sa pagitan ng hita niya. .ang burat ni Kevin, matigas, mainit, at malaki.

Karen (napapikit, mahina ang ungol):
 “Kevin… oh shit…”

Nagtagpo ang mga mata nila. Wala na ang mga salita puro init na lang ang namamagitan. Dumikit pa lalo si Kevin, at mas malinaw na naramdaman ni Karen ang kabuuan nito, matigas, halatang nagwawala sa loob ng pantalon.

Hinaplos ni Kevin ang bewang ni Karen, pinisil ng marahan ang baywang at hita niya habang idinidikit pa lalo ang balakang sa kanya.

Kevin (nakabulong, garalgal ang boses):
 Nararamdaman mo, babygirl? Para sa’yo ‘to. Kanina pa gustong pumasok sa’yo.

Kinagat ni Karen ang labi niya, nanginginig ang kamay habang nakahawak sa balikat ni Kevin. Hindi na niya kayang magpanggap na hindi siya naaapektuhan. Ramdam ng buong pagkatao niya ang kaba at libog na nagsasama.

Karen (halos pabulong, may halong hingal):
 Kevin… please… wag mo akong tuksuhin ng ganyan…

Ngunit imbes na tumigil, hinapit siya ni Kevin palapit, halos magdikit na ang puson nila. Nararamdaman niyang dumudulas na ang init sa pagitan ng hita niya, at mas lalo pa itong naging malinaw sa bawat pagkiskis ng matigas na burat ni Kevin.

Muling naglapat ang kanilang labi. Mas matindi, mas malalim, para bang tuluyan nang bumigay ang mundo ni Karen sa bisig ni Kevin.

Kevin (bulong habang hinahalikan siya):
 Bumigay ka na Karen… akin ka ngayong gabi.

At sa puntong iyon, tuluyan nang bumigay ang katawan ni Karen. Ang kanyang mga kamay, na kanina’y nagdadalawang-isip, ngayon ay kusa nang humahaplos sa dibdib ni Kevin, hinahanap ang init na matagal na niyang pinipigilan.

Bumigat ang paghinga ni Karen habang nakakandong kay Kevin. Mainit ang hangin sa maliit na opisina, at tila lalo pang umiinit sa bawat segundo na magkalapit sila. Hindi na niya alam kung saan siya kukuha ng lakas para tumanggi o kung gusto pa ba talaga niyang tumanggi.

Habang magkalapat ang labi nila, marahan pero madiin na humaplos ang kamay ni Karen pababa. Ramdam niya ang matigas at matinding pagtayo ni Kevin sa loob ng pantalon nito. At bago pa siya makapag-isip ng iba, kumilos ang kamay niya. Dahan-dahan niyang binuksan ang zipper ng pantalon ni Kevin.

Karen (mahina, nanginginig ang boses habang bumubulong):
 Kevin… ang tigas mo…

Napasinghap si Kevin at napapikit sa gigil.

Kevin (paos na boses, halos umungol):
 Yeah… hawakan mo ‘ko, babygirl… akin ka na.

Pinasok ni Karen ang kamay niya sa loob, at doon niya tuluyang nadama ang init at bigat ng burat ni Kevin matigas, mahaba, at halos magwala sa palad niya. Napalunok siya habang pinipisil ito, hindi makapaniwala sa sukat na ngayon ay hawak na niya.

Napakapit si Kevin sa balikat niya, halos mapaurong sa sensasyon. Pero imbes na manatiling manuod, gumanti ito. Marahan niyang hinila ang blouse ni Karen pataas, sabay kalas sa mga butones. Unti-unti, hanggang sa bumuyangyang ang maputing balat ni Karen at ang lace bra niya.

Kevin (nakatingin diretso sa mga mata niya, bulong na puno ng gigil at tamis):
 “Ang ganda mo, Karen… para kang regalo na gustong-gusto kong buksan.”

Hindi makatingin ng diretso si Karen. Nakayuko siya, nanginginig, pero hindi siya umaatras. Lalo lang siyang kinain ng init ng sitwasyon nang mahulog mula sa balikat niya ang blouse, at naiwan siyang halos hubad sa kandungan ni Kevin.

Ramdam niya ang mga mata ni Kevin na dumadapo sa bawat kurba ng katawan niya. Hinaplos nito ang balikat niya, pababa sa braso, hanggang sa baywang. Mainit, mabigat ang mga kamay nito, at para bang sinusunog ang balat niya sa bawat haplos.

Karen (mahina, halos pabulong):
 “Kevin… baka may makarinig…”

Ngunit dumikit si Kevin, inilapit ang labi sa tenga niya at bumulong:

Kevin (garalgal, puno ng pagnanasa):
 “Wala akong pakialam… ngayong hawak kita, akin ka. Akin ka lang, babygirl.”

Sa bawat salita niya, lalo lang bumibigay ang katawan ni Karen. Ramdam niya ang init ng hininga ni Kevin sa leeg niya, kasabay ng pagpisil ng kanyang palad sa matigas na burat na hawak hawak pa rin niya.

Tuluyan nang natabunan ang takot ng libog at pagnanasa. Sa gabing iyon, hindi na siya empleyado, hindi na siya asawa isa lang siyang babae na nahuhulog sa bisig ng lalaking hindi niya dapat minahal.

Nakapikit si Karen, kumakabog ang dibdib. Nakahubad na ang blouse niya, at ang manipis na bra na lamang ang natitira para tabunan ang kanyang dibdib.

Dumikit si Kevin sa leeg niya, at marahang humalik sa gilid nito. Una’y banayad, parang nanunukso lang. Ngunit ilang segundo lang, naging mas madiin at agresibo ang bawat dampi ng labi niya.

Karen (napasinghap, mahina ang tinig):
 “Kev… ahhh…”

Napatigil siya saglit, pero hindi siya tinigilan ni Kevin.

Habang humahalik sa leeg, dahan-dahan siyang bumaba mula sa leeg, papunta sa collarbone, pababa pa, hanggang sa mismong gilid ng bra niya. Ang init ng hininga niya’y dumadampi sa balat ni Karen, at bawat halik ay may kasamang kagat na lalong nagpawala ng kanyang katinuan.

Ang mga kamay ni Kevin, sabay na humawak sa katawan niya. Madiin, mariin, at halatang sabik. Ang isang kamay nakahawak sa bewang niya, pinipiga ito na para bang ayaw siyang pakawalan. Ang isa naman, umakyat at dumapo sa ibabaw ng kanyang dibdib—hinihimas iyon kahit natatakpan pa ng tela ng bra.

Kevin (paos, garalgal, nakatitig sa kanya):
 “Putang-ina, Karen… hindi ko na kayang tigilan ‘to… ang sarap mo…”

Hindi na nakasagot si Karen. Ang mga labi niya nakabuka, ang dibdib niya mabilis ang pag-angat-baba sa bilis ng paghinga. Sa loob loob niya, alam niyang mali. Pero ang init, ang libog, at ang sensasyon ng bawat halik at haplos ni Kevin lahat iyon ay pumapatay sa kanyang resistensya.

At habang patuloy siyang hinahalikan ni Kevin sa dibdib, mas lumakas ang loob ni Karen. Ang isang kamay niya’y tuluyang pumasok sa pantalon ni Kevin, hinawakan ang mainit at matigas na burat nito.

Karen (bulong, nanginginig sa libog):
 “Kevin… ang laki… ang init mo…”

Halos mabaliw si Kevin nang maramdaman iyon. At lalo pang nag-init ang katawan niya nang magsimulang gumalaw ang kamay ni Karen taas, baba, dahan-dahan, parang nanunukso, pero sapat para pasabugin ang utak niya.

Kevin (napapapikit, napakagat-labi):
 Ahhh… yeah… ganyan, babygirl… hawakan mo pa ‘ko…

Lalong uminit ang pagitan nila. Ang kamay ni Kevin mas naging agresibo hinihila ang strap ng bra niya, nilalamas ang dibdib na parang uhaw na uhaw. Kasabay nito, maririnig ang tunog ng bawat paghinga nilang dalawa, halong ungol, halong pigil na halakhak ng libog.

Nakakapit si Karen sa matigas na ari niya, pataas-baba ang kamay, habang siya naman ay halos lamunin ng halik ni Kevin ang leeg at dibdib niya.

Para silang dalawang nilalang na nakulong sa isang maliit na silid na puno ng bawal na apoy. At sa gabing iyon, hindi na sila empleyado, hindi na sila may asawa’t asawa—isa silang lalaki at babaeng nilalamon ng matinding pagnanasa.

Halos hindi na makahinga si Karen habang hinahaplos ni Kevin ang kanyang balat. Sa bawat halik at paglamas, unti-unti nang bumibigay ang kanyang kontrol. At sa isang iglap, marahas ngunit sabik na hinila ni Kevin pababa ang bra niya tuluyan nang lumabas ang mapuputi at malulusog na dibdib ni Karen.

Karen (napapasinghap, halos pabulong):
 “Kevin… huwag… baka may makakita…”

Ngunit kahit sa sinasabi niyang iyon, ang mga mata niya’y nakapikit at ang mga labi niya’y nakabuka, ninanamnam ang init ng sitwasyon.

Kevin (garalgal, sabik):
 “Wala na kong pakialam…”

Hinila siya ni Kevin mula sa pagkakakandong, itinayo saglit, at pagkatapos ay marahang ihiniga sa ibabaw ng desk. Ang malamig na kahoy ay sumalubong sa kanyang likod, ngunit agad iyong natabunan ng apoy na bumabalot sa kanila.

Muling lumapat ang labi ni Kevin sa kanya matinding laplapan, puno ng dila at halikan na parang matagal silang nauuhaw sa isa’t isa. Habang patuloy silang naghahalikan, bumaba ang isang kamay ni Kevin, dumiretso sa pencil skirt ni Karen. Hinimas iyon nang mariin, dinama ang hubog ng kanyang hita hanggang sa maabot ang pinakatagong parte niya.

Karen (umungol, napakapit sa batok niya):
 “Kev… ohhh…”

Ramdam na ramdam ni Kevin ang init at basa ng panty ni Karen. Hindi na siya nakatiis binaba niya ang kanyang pantalon, at agad na pinalaya ang galit na galit at matigas na burat niya.

Dumikit siya kay Karen, kinikiskis ang kahabaan ng ari niya sa ibabaw ng basang panty ng babae. Maririnig ang tunog ng pagkikiskisan ng tela at balat, at bawat igkas ng balakang ni Kevin ay nagpapaliyab lalo kay Karen.

Kevin (malalim ang hinga, halos paungol):
 “Putang-ina, basang-basa ka na… tanggapin mo ‘ko, Karen…”

Karen (nakapikit, kagat-labi, nanginginig ang tinig):
 “Kevin… ahhh… please…”

Itinutok ni Kevin ang ulo ng burat niya sa gitna ng basang panty ni Karen, pilit itong dinidiin at hinahanap ang lagusan. Ramdam ni Karen ang tindi ng pagtulak, kahit nahaharangan pa ng tela. Ang bawat diin ay parang gusto nang sumagad, gusto nang pumasok.

Umangat si Kevin, tumitig sa kanya, sabay bulong

Kevin:
 “Gusto mo na ba, babygirl?”

At sa halip na sagutin ng salita, hinila ni Karen ang batok niya at siniil ng halik, ungol ang naging sagot. Habang magkahinang ang labi nila, patuloy ang pagkiskis ng ari ni Kevin sa pagitan ng kanyang hita, pilit na pumapasok kahit may manipis pang sagabal ng panty.

Ang maliit na opisina ay napuno ng halinghing, mahinang ungol, at tunog ng mga halik na parang walang katapusan.

Mainit ang hininga ni Kevin habang nakapatong siya kay Karen. Halos mapunit na ang panty ni Karen sa sobrang pagkiskis ng burat niya dito. Hindi na siya nakatiis sa isang mariing galaw, hinila niya palayo ang tela at nilihis iyon sa gilid. Tumambad ang basa at namumulang hiwa ni Karen, nangingintab sa sobrang libog.

Kevin (paungol, nakatitig sa kanya):
 “Shit, Karen… basang-basa ka na para sakin.”

Halos hindi makatingin si Karen, nanginginig at nangingiwi sa kaba, pero nangingibabaw ang init sa kanyang katawan. Ang kamay niya’y nakakapit sa gilid ng mesa, handang tanggapin ang susunod na mangyayari.

Dahan-dahang itinulak muli ni Kevin ang matigas na burat niya papasok. Ramdam ni Karen ang unti-unting pagpasok ng kahabaan nito, hinihiwa ang kanyang init at pinupuno siya. Napapikit siya, kagat-labi, halos mapasigaw sa sarap at hapdi ng pagsagad.

Karen (impit na ungol, halos hindi makapaniwala):
 “Ohhh… K-Kevin… ang laki…”

Kevin (mababa ang boses, hawak ang bewang niya):
 “Shhh… relax lang… akin ka ngayon.”

Habang tuluyan nang bumaon, muling dumampi ang labi ni Kevin sa kanya. Hinalikan niya si Karen ng mariin, dila sa dila, habang unti-unti nang gumigiling ang balakang niya. Ang bawat ulos ay dahan-dahan sa una, sinasadyang namnamin ang bawat sulok ng pagkababae ni Karen.

Naramdaman ni Karen na unti-unti siyang napupuno bawat diin, bawat ulos ay parang tumatama hanggang pinakaloob niya. Ang mga halinghing niya’y lumalakas, hindi na niya mapigil.

Karen (paungol, nakakapit sa leeg niya):
 “Ahhh… Kevin… ang sarap… ohhh…”

Unti-unti nang bumilis ang galaw ni Kevin. Mula sa mabagal at marahang ulos, naging madiin at mabilis. Ang tunog ng basang pagpasok at paglabas ng burat niya sa hiwa ni Karen ay naghalo sa mga ungol nila.

Kevin (hingal, nanginginig ang boses):
 “Putang-ina… ang sikip mo, babygirl… hindi ko na kaya…”

Hawak-hawak niya ang bewang ni Karen, binabangga ito paulit-ulit, pabilis nang pabilis. Napapaatras ang katawan ni Karen sa desk sa bawat sagad ng burat ni Kevin. Ang mga dibdib niya’y yumanig sa bawat ulos, at ang bibig niya’y hindi matigil sa mga ungol.

Karen (malakas na ungol, halos mapasigaw):
 “Ahhh… sige pa Kevin… ohhh! Ang sarap! Ohhh…”

Wala nang pakialam si Karen kung saan sila naroroon. Ang gabing iyon, sa opisina mismo, ay naging pugad ng kanilang bawal na kaligayahan.

Muling siniil ng halik ni Kevin si Karen, pinupuno ng dila at labi habang mabilis na kinantot ang babae. Ang bawat paglabas-masok ay parang walang katapusan, at ang init ng katawan nilang dalawa’y nagsanib, lumilikha ng apoy na hindi na mapipigilan.

Post a Comment

[blogger]

Author Name

Contact Form

Name

Email *

Message *

Powered by Blogger.