Sikreto sa Opisina Part 4

 by sexyyumz (Reader Submission)

Pabilis nang pabilis ang ulos ni Kevin, at halos hindi na makayanan ni Karen ang init na dumadaloy sa buong katawan niya. Ang desk sa opisina ay umuuga sa bawat sagad ng burat ni Kevin sa kanya. Pawis at ungol ang bumabalot sa apat na sulok ng silid, na tila ba sila lang ang natitirang nilalang sa mundo.

Hawak ni Kevin ang mukha ni Karen, pinipilit siyang tumingin sa mga mata niya habang binabayo siya.

Kevin (paungol, madiin ang boses):

 “Tangina, Karen… ramdam mo ba? Sagad na sagad ako sa’yo… Sino mas magaling, ha? Ako o si Jay?”

Nanginginig ang katawan ni Karen. Gusto niyang umiwas, pero nakulong siya sa mga mata at sa burat ni Kevin na bumabaon nang paulit-ulit sa kanya. Hindi siya makasagot agad, ngunit pinisil ng lalaki ang bewang niya at binilisan pa lalo ang ulos.

Karen (paungol, kagat-labi, halos mapasigaw):

 “Ohhh… Kevin… wag… ahhh… ohhh mmmm ahh…”

Kevin (malapit ang labi sa tenga niya, bulong pero mapangahas):

 “Sabihin mo sakin, babygirl… nagagawa ba ni Jay ‘to? Pinapasabog ka ba niya ng ganito? Napapaungol ka ba niya hanggang mawalan ka ng ulirat?”

Damang-dama ni Karen ang tindi ng kantot ni Kevin. Parang mababaliw siya sa sarap. Pilit siyang lumalaban sa sarili niyang damdamin, ngunit unti-unti nang bumibigay ang kanyang bibig at katawan.

Karen (impit na ungol, halos pabulong):

 “K-Kevin… iba ka… iba yung pakiramdam…”

Parang lalong nag-init si Kevin sa sagot na iyon. Mas diniin niya ang bawat ulos, halos hindi na mabunot ang burat niya sa sikip at pagkabasa ni Karen.

Kevin (hingal, madiin ang boses):

 “Putangina, Karen… alam kong ako lang ang nakakapagpalabas ng ganitong ungol sa’yo. Hindi si Jay. Hindi siya. Ako lang.”

Mariin niyang nilaplap ang labi ng babae, sabay sa madiin at mabilis na pagbarurot. Napahawak si Karen sa likod niya, halos bumaon ang mga kuko niya sa balat ng lalaki sa sobrang sarap.

Karen (malakas na ungol, wala nang pakialam):

 “Ohhhhhh Kevin! Sige pa! Shiiit! Ang sarap, ang sarap mooo!”

Napangisi si Kevin, lalo siyang ginanahan.

Kevin (habang binabayo siya, puno ng yabang):

 “Yan! Gusto ko yan! Sabihin mo sakin… ako ang nagpapaligaya sayo. Hindi si Jay. Ako, Karen. Ako ang totoo mong lalaki dito.”

Hindi na makapag-isip si Karen. Ang bawat ulos ni Kevin ay parang pumupunit sa kanyang natitirang katinuan. Ang opisina ay napuno ng mga ungol, halinghing, at malaswang tunog ng kanilang mga katawan na nagsasalpukan.

Habang malapit na silang sabay labasan, lalo pang dumami ang mga bulong ni Kevin, puno ng dirty talk at pang-aangkin, habang si Karen naman ay tuluyan nang bumigay, hindi na maitago na sa sandaling iyon si Kevin ang nagmamay-ari ng kanyang katawan.

Halos mabaliw na si Karen habang walang humpay ang mabilis na ulos ni Kevin. Pawis na pawis silang dalawa, at sa bawat salpak ng burat niya ay tila nawawala ang ulirat ni Karen.

Karen (napapasigaw, nanginginig ang katawan):

 “Ooohhhh—K-Kevin! H-hindi ko na kaya! Lalabasan na ako! Ahhhh shiiittttt!”

Parang lumiyad ang buong katawan niya, nanginginig ang hita at halos matumba sa lakas ng orgasmo. Pumulandit ang katas niya, basang-basa ang panty niyang nakalihis at ang burat ni Kevin na walang tigil sa pagkadyot.

Napakapit si Karen sa gilid ng mesa, habol-hininga, nanginginig pa ang kalamnan dahil sa matinding sarap ng pag-abot niya sa rurok. Pero hindi pa tapos si Kevin.

Kevin (hingal, nangingisi, mahigpit ang hawak sa bewang niya):

 “Tangina, Karen… nilabasan ka na agad? Hindi pa ko tapos. Bitin pa ‘ko, babygirl.”

Bago pa siya makasagot, biglang binuhat ni Kevin si Karen. Para siyang wala lang gaano sa bigat nito, dama niya ang lakas ng lalaki. Binitbit siya papunta sa may malaking bintana ng kwarto niya, na may manipis na blinds lang. Doon, itinuwad siya ni Kevin, pinahawak sa malamig na salamin.

Karen (nagulat, habol-hininga):

 “K-Kevin! B-baka may makakita”

Hindi siya pinatapos ng lalaki. Mabilis na itinutok ulit ni Kevin ang basang-basa at matigas pa ring burat niya sa hiwa ni Karen at dahan-dahan itong ipinasok mula sa likod.

Kevin (paungol, habang unti-unting bumabaon):

 “Putangina, kahit makita nila… wala akong pake. Gusto kong malaman nilang ako ang kumakantot sayo. Ako ang nagpupuno sa’yo.”

Napakagat-labi si Karen, pinipilit huwag mapasigaw pero hindi niya mapigilan ang sunod-sunod na ungol habang binabayo siya ni Kevin nang patuwad sa bintana.

Karen (paungol, namimilipit sa sarap):

 “Ohhhhhh… Kevin… ohhhh shiiittt… ang sarap… ahhh!”

Bawat ulos ni Kevin ay malakas, madiin, at mas agresibo kaysa kanina. Sa posisyong iyon, ramdam na ramdam ni Karen ang bawat pulgada ng kahabaan ng lalaki. Lalo pa siyang nababaliw sa sarap, kahit katatapos lang ng kanyang orgasmo.

Kevin (malapit sa tenga niya, bulong na mapangahas):

 “Ako lang ang makakapagpaganyan sa’yo, Karen. Aminin mo. Ako lang. Hindi si Jay. Ako.”

Napapapikit na lang si Karen, sapo ang salamin, habang ang katawan niya ay muling nagsisimulang mag-init. Hindi pa man siya tuluyang nakakabawi mula sa una niyang orgasmo, nararamdaman na naman niyang muli siyang nilalapit ni Kevin sa rurok.

Ang mga ungol nila ay humahalo sa tunog ng balat na nagsasalpukan, pawis na dumadaloy, at ang mariing hininga nilang dalawa na parang mga hayop na sabik na sabik sa isa’t isa.

Mariing hawak ni Kevin ang bewang ni Karen habang patuloy ang marahas at mabilis na pagbayo. Ang bawat ulos niya ay malalim at walang tigil, para bang gusto niyang baunin lahat ng natitirang lakas niya sa loob ni Karen.

Kevin (hingal, paungol):

 “Shiiit… K-Karen… ang sikip mo pa rin… ahhh tangina… malapit na ‘ko!”

Halos mabaliw si Karen sa bilis ng kantot. Ang salamin sa bintana ay nababasa na ng pawis niya at halos mabasag sa lakas ng pagkakadiin ng kanyang mga palad. Hindi na niya kayang pigilan ang sarili, tuluyan nang bumigay ang kanyang katawan kay Kevin.

Karen (paungol, nanginginig ang boses):

 “Ahhhh Kevin! Ohhhhhh! Sige pa, sige pa… wag kang titigil… gusto ko yan!”

Lalong ginanahan si Kevin. Ang tunog ng kanilang mga balat na nagsasalpukan ay kumakalat sa tahimik na opisina, sabayan pa ng sunod-sunod na ungol ni Karen. Ramdam niyang wala nang atrasan—lalo na’t muli nang sumisikip at nanginginig ang lagusan ni Karen.

Karen (halos mapasigaw):

 “Ooohhhhhh! Lalabasan na naman ako! Kevin! Ahhhhhh—!”

Sa huling sagad na ulos, sumabay ang matinding orgasmo ni Karen. Napakapit siya ng mahigpit sa salamin, nanginginig ang buong katawan, at halos maputol ang hininga sa sobrang sarap.

Kasunod noon, mariing ibinaon ni Kevin ang burat niya, sabay napasigaw sa sarap:

Kevin (umungol nang malakas):

 “Ahhhhhh puta! Eto naaaaaa—!”

Pumulandit nang sunod-sunod ang tamod niya, diretso sa kaloob-looban ni Karen. Ramdam ni Karen ang init at dami ng katas na pinupuno siya. Pareho silang nanginginig, humihingal, at nakadikit pa rin ang mga katawan habang unti-unting humuhupa ang init.

Saglit na katahimikan lang ang natira, tanging tunog ng malalalim na paghinga. Parehong pawis na pawis, parehong hindi makapaniwala sa tindi ng nangyari.

Kevin (mahina pero may ngisi, nakadikit pa rin sa likod niya):

 “Babygirl… ikaw ang sagot sa lahat ng init ko.”

Karen (napapapikit, hapong-hapo, pero may ngiting pilit):

 “Kevin… anong ginawa natin…”

Pero sa halip na sagot, isang marahang halik sa batok ang isinagot ni Kevin tila ba sinasabing hindi pa ito ang huli.

Hingal pa rin si Karen habang nakasandal sa malamig na salamin, pero ramdam niya ang init ng katawan ni Kevin na nakadikit sa kanya. Mabigat man ang ginawa nila, wala na siyang bakas ng guilt sa dibdib. Ang naiwan na lang ay isang kakaibang saya at ang matinding kilig sa paraan ng pagtrato ni Kevin sa kanya.

Dahan-dahang kumilos si Kevin, kinuha ang blouse at bra ni Karen mula sa gilid ng mesa. Hindi siya nagmamadali parang gusto niyang damhin bawat segundo kasama ito. Maingat niyang sinuotan ng bra si Karen, saka iniayos ang hook sa likod.

Kevin (malumanay, may ngiti):

 “Para kang prinsesa… pero ako lang ang may karapatang bihisan ka ng ganito.”

Tumingin si Karen sa kanya, mapungay ang mga mata at may halong kilig sa tono ng boses ni Kevin.

Karen (mahina, may halong ngiti):

 “Hindi ka rin nauubusan ng banat no…”

Tinulungan pa siyang isuot ang blouse at kinumpas ang kamay para ayusin ang gusot sa kanyang pencil skirt. Nang makumpleto ang ayos, huminto si Kevin at tumitig sa kanya—mahigpit, malalim, parang sinasabi na siya ang tanging babae na gusto niya.

Kevin (pa-bulong, hawak ang pisngi niya):

 “Karen… tandaan mo, hindi na kita pakakawalan. Sweet man o libog, akin ka.”

Bahagyang kinagat ni Karen ang labi niya, ramdam ang panginginig ng katawan. Wala na ang guilt, wala na ang pag-aalinlangan. Ang naiwan ay isang bagay na mas malakas: ang pagnanasa at ang unti-unting pagkahulog sa bisig ni Kevin.

Karen (mahina, parang sumuko):

 “Kevin… bakit parang… mas hinahanap na kita ngayon?”

Ngumiti si Kevin, hinalikan siya sa noo, at saka marahang niyakap.

Kevin:

 “Dahil ako ang sagot sa lahat ng hindi mo natatagpuan.”

Natahimik si Karen, pero mahigpit niyang niyakap pabalik si Kevin. Sa isip niya, malinaw na wala nang guilt. May asawa siyang si Jay, pero ibang klase ang dulot ni Kevin: kombinasyon ng init, proteksyon, at matamis na salitang matagal na niyang hinahanap.

Matapos ang ilang minutong pahinga at lambingan, dahan-dahang tumayo si Karen mula sa mesa. Medyo nanghihina pa ang tuhod niya pero tinulungan siya ni Kevin, hawak sa bewang.

Tahimik silang nag-ayos. Isinuot muli ni Karen ang kanyang high heels, inayos ang buhok at blouse, habang si Kevin ay abala sa pagsasara ng zipper ng kanyang pantalon. Pero bago tuluyang maisuot ni Karen ang panty, biglang kinuha ito ni Kevin mula sa kanyang kamay.

Karen (nagulat, pabulong):

 “Hoy, Kevin… ibalik mo ’yan.”

Ngumisi si Kevin, hawak-hawak ang puting panty niya at pinasok agad sa bulsa ng slacks.

Kevin (mapang-asar):

 “Souvenir ko. Para lagi kang nasa akin… kahit hindi kita kasama.”

Namula si Karen, napailing, pero hindi maitago ang kilig at init na naramdaman niya.

Paglabas nila ng opisina, sabay silang naglakad papunta sa parking lot. Tahimik ang paligid, tanging tunog ng kanilang hakbang at malamig na hangin ng gabi ang maririnig. Habang naglalakad, biglang hinawakan ni Kevin ang kamay ni Karen, sabay hatak papalapit sa kanya.

Hindi na nakapagpigil si Kevin isinandal niya si Karen sa kotse at siniil ng halik. Laplapan na puno ng init at sabik, para bang huling beses na silang magkikita. Hinapit ni Kevin ang beywang ni Karen habang ang babae nama’y napakapit sa batok niya, sumasabay ang katawan sa bawat halik.

Kevin (pa-bulong sa labi ni Karen):

 “Hindi ako magsasawa sa’yo, babygirl…”

Humihingal si Karen, pilit pinipigilan ang ngiti at ang kilig na halos lumabas sa kanyang mga mata.

Karen (mahina, nanginginig ang boses):

 “Kevin… sobra ka…”

Ngumisi lang si Kevin, hinalikan siyang muli, at saka dahan-dahang bumitiw. Binuksan niya ang pinto ng kotse ni Karen, parang isang tunay na gentleman pero may matang puno ng pagnanasa.

Magkahalong kaba at excitement ang naramdaman ni Karen habang papasok ng kotse. Nang sumakay si Kevin sa sarili niyang sasakyan, nagpalitan pa sila ng tingin mahaba, makahulugan, puno ng pangakong may susunod pa.

At sa gabing iyon, umuwi silang dalawa na dala ang bigat ng sikreto… at ang panty ni Karen na nasa bulsa ni Kevin bilang alaala.