by sexyyumz (Reader Submission)
Habang nagsisimula ang presentation ni Kevin, si Karen naman ay nakaupo, nakikinig, pero hindi mapigilan ang mapangiti sa sarili. Kahit propesyonal ang lahat, sa tenga pa rin niya umuulit-ulit ang bulong ni Kevin kanina: “Ang ganda mo raw… sexy ka raw…”
At ngayon, habang nakikita niya itong nagsasalita nang matatag at matalino sa harap ng marami, hindi lang desire ang nararamdaman niya ..pride din, sa taong lihim na yumayakap sa kanya sa gabi ay kayang maging lider sa liwanag ng araw.
Matapos ang mahigpit na palakpakan mula sa audience, bumaba si Kevin mula sa stage. Ramdam niya ang adrenaline ng pagtatapos ng presentation, pero mas excited siya sa pagbabalik sa tabi ni Karen.
Nang makabalik siya sa kanyang upuan, agad siyang sinalubong ng ngiti ni Karen.
Karen (mahinang boses, nakahawak sa braso ni Kevin):
“Congrats… kaya mo naman pala e. Ang galing mo dun, confident ka, parang sanay na sanay ka na sa ganitong harap.”
Kevin (napangiti, bahagyang yumuko para siya lang makarinig):
“Para sa’yo ko ginawa ’yun, babygirl. Mas inspired ako kapag ikaw ang nanonood.”
Namula si Karen at saglit na umiwas ng tingin, pero hindi niya napigilan ang maliit na tawa. Bago pa man sila makapagpatuloy sa kanilang pribadong usapan, may ilang kliyente at representatives na lumapit sa kanila.
Client 1:
“Mr. Kevin, Ms. Karen, we really liked your presentation. Very clear and practical ang approach ninyo.”
Client 2 (nakikipagkamay):
“We’d like to discuss possible collaborations. We think this could be a solid deal for both sides.”
Nagpasalamat sila, parehong nakangiti at propesyonal ang demeanor, kahit na sa ilalim ng mesa ay hindi nakalampas kay Kevin ang hawak niyang kamay ni Karen.
Kevin (mahinahon, habang nakikipagkamay):
“Thank you, we’ll be glad to set up a meeting for the details.”
Karen (sabay):
“Yes, we’ll coordinate with you through our company channels.”
Matapos makausap ang mga kliyente, lumapit naman ang isang babaeng naka-blazer ang secretary ng organizer ng buong business trip. May dala itong clipboard at friendly na ngiti.
Secretary:
“Congratulations po sa successful presentations. You’ve officially completed your company’s slot. For Day 3, rest day na po kayo. You can enjoy the amenities of the hotel or explore the city.”
Kevin (tumango, ngumiti):
“Salamat po. Good to know.”
Karen (nakangiti rin):
“Thank you, malaking tulong din ’yun.”
Pagkaalis ng secretary, tumingin si Karen kay Kevin, parang may masayang paghinga ng maluwag.
Karen (nagbiro):
“So… ibig sabihin bukas, wala tayong pressure. Pwede tayong mag-relax.”
Kevin (nakangisi, bumulong ng may halong biro at pilyong tono):
“Pwede tayong mag-relax… o pwede rin tayong gumawa ng ibang workout.”
Napahampas si Karen ng mahina sa balikat ni Kevin, pero sabay tawa, halatang kinilig at nahiya.
Karen:
“Ewan ko sa’yo, puro ka kalokohan.”
Pero sa loob ng isip niya, hindi niya maitatanggi ang excitement na sa wakas, may isang buong araw na sila lang, walang sagabal, walang schedule.
Karen:
“May naiisip akong lugar… tahimik, tago, at malayo sa tao. Perfect para sa celebration natin.”
Napatigil si Kevin, sabay taas ng kilay at titig sa kanya.
Kevin (pabulong, curious):
“Hmm, tago at malayo? Ano ’to, babygirl, baka date na parang honeymoon ha?”
Karen (napatawa, sabay dahan-dahang upo sa hita ni Kevin, nakaharap sa kanya):
“Pwede… depende kung paano mo i-handle.”
Hindi maiwasang tumigas si Kevin sa pagkaka-upo niya. Napansin ito ni Karen at lalo pa siyang ngumisi, parang nagtagumpay sa pang-aasar.
Kevin (hinawakan ang bewang niya, bumulong sa leeg niya):
“Babygirl, kung patatagalin mo pa ’yang teasing mo, baka hindi na tayo umabot sa dinner.”
Karen (kinagat ang labi, sabay tapik sa dibdib niya):
“Relax, daddy. Dinner muna. Gusto kong i-celebrate properly… somewhere na tayo lang talaga.”
Tumayo siya mula sa pagkakandong kay Kevin, iniwan itong bitin, at dahan-dahan naglakad papunta sa dresser para kunin ang robe niya. Lumingon pa siya bago isuot iyon.
Karen (nakangisi, malandi ang tono):
“Mag-ready ka na. Ako ang pipili ng lugar.”
Iniwan si Kevin na napailing, hawak ang sentido, pero halatang sabik.
Kevin (mahina pero may ngisi):
“Babygirl… pinaglalaruan mo talaga ako. Sige, game ako sa plano mo.”
Pagkatapos magbihis ni Kevin ng white polo shirt at beige shorts, lumapit siya kay Karen na nakasuot pa ng robe.
Kevin (nakangiti):
“Babygirl, ikaw na lang ang kulang. Hindi ka pwedeng lumabas ng ganyan.”
Umirap si Karen pero ngumiti, sabay bukas ng maleta. Inilabas niya ang simpleng puting T-shirt at isang flowy na skirt na kulay pastel. Pagkatapos isuot, humarap siya kay Kevin at nagpaikot-ikot na parang modelo.
Karen (nakangiti, mapanukso):
“O, bagay ba? O mas gusto mo yung robe kanina?”
Kevin (tinitigan siya mula ulo hanggang paa, sabay ngumiti ng malalim):
“Bagay lahat sa’yo. Pero mas gusto ko ‘yan ngayon… kasi parang date talaga.”
Napangiti si Karen at bahagyang napayuko. Habang inaayos niya ang buhok, lumapit si Kevin at inilagay ang kamay niya sa bewang ni Karen.
Karen (pabulong, may kilig):
“Ready ka na ba? Promise, worth it ang lugar na pupuntahan natin.”
Kevin (nakangisi):
“Kung kasama kita, kahit saan worth it.”
Nagkasabay silang lumabas ng room. Habang papunta sa elevator, magkahawak sila ng kamay nang mahigpit pero palihim pa rin. Paglabas ng hotel lobby, si Karen ang tumawag ng taxi.
Pagpasok nila, sumiksik si Karen sa tabi ni Kevin at dahan-dahang humilig sa balikat nito.
Kevin (nakatingin sa kanya, may halong biro):
“Casual dinner lang ba talaga ito… o may plano kang pasabog mamaya?”
Karen (nakangiti, nakapikit habang nakasandal):
“Secret. Basta relax ka lang, daddy. Ako bahala ngayong gabi.”
Habang umaandar ang taxi palabas ng city lights, ramdam ni Kevin na hindi lang simpleng dinner ang naghihintay ..kundi isang gabi na hindi nila malilimutan.
Pagdating nila sa lugar na sinabi ni Karen, bumaba sila ng taxi at sinalubong sila ng malamig na simoy ng hangin mula sa dagat. Tahimik ang paligid…hindi ito tulad ng mga crowded na kainan sa syudad.
Kevin (nagtataka):
“Babygirl… saan mo ako dinala? Parang secluded dito ah.”
Ngumiti lang si Karen, at mula sa bag niya ay inilabas ang isang silk na panyo. Dahan-dahan niya itong iniunat sa harap ni Kevin.
Kevin (nakataas ang kilay, pero nakangisi):
“Ano ‘to? May pa-mystery ka pa?”
Karen (mapanukso, habang inilalagay ang panyo sa mata ni Kevin):
“Trust me, daddy. Ako na bahala. Basta huwag kang sisilip.”
Natawa si Kevin at nagpaubaya, pinapikit na lang ang sarili habang hinayaan si Karen na itali ang panyo sa kanyang mga mata.
Kevin (habang tinutulungan ni Karen maglakad):
“Ang daya nito. Baka naman may ibang plano ka ah, baka iwanan mo ako sa gitna ng kalsada.”
Karen (tumatawa, humahawak sa kamay niya para i-guide siya):
“Kung iiwan kita, edi kanina pa. Hindi kita dadalhin dito kung hindi special, no.”
Ramdam ni Kevin ang malamig na hangin at ang malambot na buhangin sa ilalim ng sandals. Naririnig niya ang mahinang hampas ng alon, at sa unti-unting paglapit nila, naamoy na niya ang seafood na niluluto malapit.
Pagdating nila sa spot, huminto si Karen at bumulong sa tenga ni Kevin.
Karen (malambing):
“Ready ka na? One… two… three.”
Tinanggal ni Karen ang blindfold. Pagmulat ni Kevin, bumungad sa kanya ang isang private setup sa tabing-dagat…isang lamesa na may puting tablecloth, kandila, bulaklak, at ilaw na nakasabit sa malapit na mga puno. Walang ibang tao, tila para lang sa kanila ang buong lugar.
Kevin (napanganga, tapos ngumiti nang malaki):
“Wow… Babygirl, ang ganda. Para tayong nasa pelikula.”
Lumapit si Karen at marahang hinawakan ang kamay niya.
Karen (nakatingin ng diretso sa mata niya):
“Deserve natin ‘to, Kevin. Celebration para sa success natin… at para sa atin din.”
Umupo sila sa mesa, at habang nagsisimula ang kanilang private dinner sa ilalim ng bituin, ramdam ni Kevin na hindi lang basta pagkain ang hatid ng gabi…kundi mas matibay na koneksyon nila ni Karen, kahit pa alam nilang may panganib sa sikreto nilang relasyon.
Post a Comment