by sexyyumz (Reader Submission)
Paglabas nila ng elevator, diretsong nagtungo sina Kevin at Karen sa conference hall ng hotel kung saan gaganapin ang ikalawang araw ng business activity. Malaki ang silid, maaliwalas, at puno ng mga delegado mula sa iba’t ibang kompanya.
Habang naghahanap ng kanilang mesa, dahan-dahang kinuha ni Karen ang phone niya. Habang nakaupo si Kevin, pasimpleng tumalikod si Karen, tumawag kay Jay, at pinindot ang speaker ng earphones.
Karen (mahina ang boses, habang nakangiti):
“Hello hon… nandito na kami sa meeting venue. Day 2 na… oo, huwag ka mag-alala, maayos naman lahat. Mamaya after meeting ulit ako tatawag, okay?”
Jay (mula sa kabilang linya):
“Good job, love. Ingat ka lagi diyan, ha? Andiyan naman si Kevin para may makasama ka.”
Napatingin si Karen kay Kevin na parang walang narinig, at mabilis na nagpaalam kay Jay bago ibaba ang tawag. Saglit lang silang nagkatinginan ni Kevin, at sabay silang ngumiti nang pasimple, bago sila parehong umayos ng upo.
Nagsimula ang unang bahagi ng meeting. Tahimik ang dalawa, parehong seryoso sa pakikinig sa mga proposal na ipinapakita sa harap. Si Kevin, nakapamewang, kunwari’y nakatutok sa mga slides pero panaka-naka’y sinusulyapan si Karen mula sa gilid ng mata.
Dumating ang oras ng sunod na presenter. Tinawag ng host si Karen para sumalang sa harap.
Mabilis niyang inayos ang kanyang blazer, huminga nang malalim, at tumayo nang may kumpiyansa. Lumakad siya papunta sa stage, dala ang pointer at nakangiting bumati sa audience.
Karen (propesyonal na tono):
“Good afternoon, everyone. Today I’ll be presenting our integrated IT solutions, in line with the modernization project we’re all working on…”
Tahimik na nakatingin si Kevin mula sa kanilang mesa. Sa labas, parang ordinaryong meeting lang. Pero sa loob niya, may kakaibang pride at pagnanasa habang pinagmamasdan si Karen. Hindi lang siya ang babaeng kasama niya sa kama, ngayon siya rin ang matalino at confident na babae na kayang dalhin ang buong kumpanya sa harap ng maraming tao.
Habang tumutuloy ang presentation, tumango si Kevin, nakangiti ng konti, proud at sabik. At sa isang mabilis na pagkakataon, nang tumingin si Karen sa audience, nagtagpo ang mata nila ni Kevin.
Isang mabilis na titig lang iyon, pero sapat na para makaramdam sila pareho ng init at koneksyon kahit nasa harap sila ng maraming tao.
Natapos ang unang bahagi ng presentasyon ni Karen, at bumalik siya sa table dala ang composed at propesyonal na aura, pero sa ilalim ng lamesa, ramdam niya ang bilis ng tibok ng puso niya.
Kevin (pabulong, nakatingin sa papel pero bahagyang ngumiti):
“Good job, babygirl… alam mong angat ka talaga sa lahat dito.”
Pasimpleng ngumiti si Karen, pinipigilan ang sarili na huwag mapatingin nang matagal sa kanya.
Tahimik ang silid matapos ang sunod na presenter na nagsara ng kanyang slide. May mahinang palakpakan mula sa audience, at habang naghihintay ng tawag ng host para sa susunod, bahagyang yumuko si Kevin palapit kay Karen.
Kevin (pabulong, nakangiti):
“Kanina pa ako nakakarinig ng bulungan dito… halos lahat ng nasa likod, sinasabi ang ganda mo raw… sexy ka raw, babygirl.”
Napatingin si Karen kay Kevin, kunwari’y nagtataka pero namumula ang pisngi.
Karen (mahina ang sagot):
“Tigilan mo nga, baka marinig ka…”
Kevin (nakasandal ng kaunti, bahagyang hinimas ang kamay ni Karen sa ilalim ng mesa):
“Hindi nila kailangan marinig… akin ka naman, hindi ba?”
Kumurap si Karen, sabay pilit na ngumiti, tinapik ng mahina ang kamay ni Kevin para pigilan siya. Pero sa loob, ramdam niya ang kakaibang thrill sa bulungan at ang halong kaba at saya na baka may makapansin.
Bumalik sila sa tahimik na posisyon nang biglang magsalita ang host.
Host:
“Thank you for that informative presentation. Now, let’s proceed with our next speaker. Let’s all welcome Mr. Kevin…”
Bahagyang nag-ayos si Kevin ng coat, tumayo nang maayos at ngumiti kay Karen bago tumungo sa harap. Naramdaman ni Karen ang mabilis na pagtibok ng puso niya hindi lang dahil sa propesyonal na bahagi ng meeting, kundi dahil sa mga binitawang salita ni Kevin kanina na parang kumakain ng isip niya.
Pag-akyat ni Kevin sa stage, confident at composed ang aura niya. Pero bago pa siya magsimula, nagtagpo ulit ang mata nila ni Karen. At sa mga segundo na iyon, para bang may tahimik na mensaheng ipinapasa na kahit anong formal setting, kahit ilang tao ang nakatingin, alam nilang dalawa ang lihim na nagbubuklod sa kanila.
Kevin (nakangiti, unang bati sa audience):
“Good afternoon. Allow me to present our collaborative strategies for expansion and innovation…”
Habang nagsisimula ang presentation ni Kevin, si Karen naman ay nakaupo, nakikinig, pero hindi mapigilan ang mapangiti sa sarili. Kahit propesyonal ang lahat, sa tenga pa rin niya umuulit-ulit ang bulong ni Kevin kanina: “Ang ganda mo raw… sexy ka raw…”
At ngayon, habang nakikita niya itong nagsasalita nang matatag at matalino sa harap ng marami, hindi lang desire ang nararamdaman niya ..pride din, sa taong lihim na yumayakap sa kanya sa gabi ay kayang maging lider sa liwanag ng araw.
Matapos ang mahigpit na palakpakan mula sa audience, bumaba si Kevin mula sa stage. Ramdam niya ang adrenaline ng pagtatapos ng presentation, pero mas excited siya sa pagbabalik sa tabi ni Karen.
Nang makabalik siya sa kanyang upuan, agad siyang sinalubong ng ngiti ni Karen.
Karen (mahinang boses, nakahawak sa braso ni Kevin):
“Congrats… kaya mo naman pala e. Ang galing mo dun, confident ka, parang sanay na sanay ka na sa ganitong harap.”
Kevin (napangiti, bahagyang yumuko para siya lang makarinig):
“Para sa’yo ko ginawa ’yun, babygirl. Mas inspired ako kapag ikaw ang nanonood.”
Namula si Karen at saglit na umiwas ng tingin, pero hindi niya napigilan ang maliit na tawa. Bago pa man sila makapagpatuloy sa kanilang pribadong usapan, may ilang kliyente at representatives na lumapit sa kanila.
Client 1:
“Mr. Kevin, Ms. Karen, we really liked your presentation. Very clear and practical ang approach ninyo.”
Client 2 (nakikipagkamay):
“We’d like to discuss possible collaborations. We think this could be a solid deal for both sides.”
Nagpasalamat sila, parehong nakangiti at propesyonal ang demeanor, kahit na sa ilalim ng mesa ay hindi nakalampas kay Kevin ang hawak niyang kamay ni Karen.
Kevin (mahinahon, habang nakikipagkamay):
“Thank you, we’ll be glad to set up a meeting for the details.”
Karen (sabay):
“Yes, we’ll coordinate with you through our company channels.”
Matapos makausap ang mga kliyente, lumapit naman ang isang babaeng naka-blazer ang secretary ng organizer ng buong business trip. May dala itong clipboard at friendly na ngiti.
Secretary:
“Congratulations po sa successful presentations. You’ve officially completed your company’s slot. For Day 3, rest day na po kayo. You can enjoy the amenities of the hotel or explore the city.”
Kevin (tumango, ngumiti):
“Salamat po. Good to know.”
Karen (nakangiti rin):
“Thank you, malaking tulong din ’yun.”
Pagkaalis ng secretary, tumingin si Karen kay Kevin, parang may masayang paghinga ng maluwag.
Karen (nagbiro):
“So… ibig sabihin bukas, wala tayong pressure. Pwede tayong mag-relax.”
Kevin (nakangisi, bumulong ng may halong biro at pilyong tono):
“Pwede tayong mag-relax… o pwede rin tayong gumawa ng ibang workout.”
Napahampas si Karen ng mahina sa balikat ni Kevin, pero sabay tawa, halatang kinilig at nahiya.
Karen:
“Ewan ko sa’yo, puro ka kalokohan.”
Pero sa loob ng isip niya, hindi niya maitatanggi ang excitement na sa wakas, may isang buong araw na sila lang, walang sagabal, walang schedule.
Post a Comment